En Hızlı Türk: Volkan Işık!

Ülkemizde motorsporları denince akla ilk gelen isimlerden biri Volkan Işık olmuştur. Dünya Ralli Şampiyonası’ndan puan alan tek Türk pilot olmasının yanında, Avrupa Ralli Şampiyonası’nda da çok önemli başarıları bulunan Volkan Işık ile keyifli bir söyleşi gerçekleştirdik.

–          Volkan bey öncelikle okuyucularımıza kendinizi tanıtır mısınız?

1967 İstanbul doğumluyum. Otomobil sevgisi çocuk yaşlardan itibaren başladı..Onun tutkuya dönüşmesi belki de otomobil sahibi olmakla alakası var..Hep otomobil sahibi olmak isterdim ve otomobil sahibi olduktan sonra otomobilleri daha çok sevmeye başladım. Herhalde ehliyetimle birlikte otomobil kullandıkça daha kendime yakın buldum, otomobil sevgim daha da arttı ve tutkuya dönüştü.1989 sezonun son yarışı Ali Sipahi Rallisi ile motorsporlarına başladım ve o günden bu yana hiç vazgeçmedim.

–          Volkicar fikri nereden çıktı?

Otomobil sporunun var olan özelliklerini düşünerek biraz daha erişilebilir, atraktif, eğlenceli ve aynı zamanda da insanların ayağına giderek şehir merkezlerinde organizasyon yapabilme kabiliyeti içeren bir otomobil yapmaya çalıştım.

–          Volkicar’dan biraz söz eder misiniz? Diğerlerinden farkı nedir?

Volkicar’ın diğer yarış otomobillerinden birçok farkı var. En önemlisi ekonomik olması diyebiliriz.  Volkicar bir ralli otomobili değil. Bu bir yarış otomobili. Asfalt üzerinde giden ve pist otomobillerine yakın olabilecek bir yarış otomobili. Büyük, küçük her alanda yarış organizasyonu yapabileceğiniz, seyircinin de keyif alacağı yarış organizasyonlar yapabileceğiniz bir yarış otomobili. Önden motorlu arkadan iter olması eğlence ve bu daha çok küçük alanlarda eğlenceli olmasını sağlıyor. Kilo-beygir oranına göre de güçlü olması. Benzer otomobillere göre bence daha kaliteli, daha ekonomik ve daha kullanımı lezzetli bir otomobil. Lezzetine göre de dünyanın en ekonomik yarış otomobilini yapmak istedik ve başardık diye düşünüyorum.

–          Volkicar hakkında size gelen tepkiler hakkında neler söylersiniz? Halkın size karşı ilgisi nasıl?

 

3. senemize başladık. Halktan da sektörden de gelen tepkiler öncelikle çabalarımızı takdir eden yönde. İnsanlar organizasyonumuza bakınca bir emek ve uğraş görüyorlar. Herkes otomobili denemek istiyor, bu sebeple İstanbul’da workshoplar düzenliyoruz. İzmir Park pistine sattığımız VOLKICAR’lar da halkın kullanımına açık ve satıldığı ilk iki ay 180 kişi VOLKICAR denemek için İzmir pistinde idi.

2012 YILI BAŞARILI GEÇTİ…

–          2012 Volkicar adına nasıl geçti? 2013 takvimi hakkında bizleri bilgilendirir misiniz?

V1 Challenge bildiğiniz gibi kurallarını, sistemini kendi yaratan bir şampiyona. Bu sebeple ilk sene öğrendiklerimizle ikinci sene yani 2012’de sportif ve seyir açısından daha başarılı yarışlar yaptık. 2013 sezonunda 6 yarış yapacağız yine. İlk yarışı Tarsus, 2. Yarışı Bursa’da yaptık. 3. Yarış Marmaris’i ise ertelemek zorunda kaldık çünkü yerel yetkililerin öyle bir talebi oldu. Biz de yerel ilgililerle düzenlediğimiz için yarışı ertelemekte hem fikir kaldık. İleriki günlerde revize takvimi ilan edeceğiz.

–          Trafikte yer alan sürücülerimize ne gibi tavsiyelerde bulunursunuz?

Otomobil sporuna başladıktan sonra da otomobille trafikte hız yapmak beni çok tedirgin ediyor ve böyle bir alışkanlıktan, böyle bir tarzdan uzak duruyorum.. Tam tersi arkadaşlarım otomobilin içerisinde benim yanımda sıkılıyorlar..Çok yavaş gittiğimi düşünüyorlar..Bu yaklaşımım tamamen otomobil sporlarından sonra oldu.

–          Volkan Işık Türkiye’nin gelmiş geçmiş en iyi yarışçısı, daha da ileri gidip efsane olduğunu söyleyenler bile var… Bu konuda düşüncelerinizi öğrenebilir miyiz?

Böyle söyleyenlere ve düşünenlere öncelikle teşekkür ederim. Motorsporlarına çok emek verdim 23 senelik kariyerim boyunca, sanırım bunun meyvelerini topluyorum ve güzel yorumlar duyuyorum. Ama benim spordaki yerimden ziyade sporun ülkemizdeki durumu daha önemli. Türkiye’de otomobil kültürü biraz zayıf ve beraberinde spor kültürü de zayıf… Sadece otomobil sporu değil, spor yapan insan sayısı da çok az.

YENİ NESİL DAHA BİLİNÇLİ…

–          Arkadan gelen yeni nesil yarışçı kardeşlerimize ne gibi önerilerde bulunursunuz?

İşleri zor ama yeni neslin bizlere göre daha bilinçli olduğunu gözlemliyorum. Mühendislerle otomobiller üzerinde çalışıyorlar, yurtdışına eğitime gidiyorlar, spor yapmanın ve bedenlerine otomobile olduğu kadar iyi bakmanın önemini anlıyorlar. Belki bu spor kültürü motorsporları ile genele yayılırsa durumu biraz düzeltebiliriz.

–          Motor sporlarının bugününü ve geleceğini nasıl görüyorsunuz?

Motorsporları branşları dünyada ve Türkiye’de son zamanlarda dalgalanmalarla anılıyor. Otomobil icat edildiği andan itibaren, hatta daha caddelere çikmadan insanlar otomobilleri yarıştırmaya başladı. Otomobil var oldukça yarışları da olacaktır. Sporun ruhu hayatı yaşamayı sevenler için vazgeçilmez olacaktır.

EN VAZGEÇİLMEZİM OTOMOBİL!

–          Hobileriniz ve fobilerinizden bahseder misiniz?

Hobilerim bateri çalmak ve dolayısı ile müzik… Son zamanlarda tiyatro… Çocukluğumdan bu yana tekne, deniz ve hayvanlar. Ve “hala otomobil”

Fobi derecesinde bir korkum yok. Olduysa ya da olursa yenmek için elimden geleni yapip basit korkulara dönüştürüyorum.

–          Formula 1 yarışları sizce Türkiye’ye iklimine uygun mu?

Neden olmasın? Gayet de güzel oldu, yapılsa yine güzel olur. Bu organizasyonun TR’de devamlılığı gerekiyordu ve bekleniyordu.

–          Kendinize uyguladığınız özel bir çalışma programınız var mı?

Haftada 3 gün kondisyon, 2 gün koşu ve düzenli spor masajı… Tabi ki beslenmeme de dikkat ediyorum.

İSTANBUL TRAFİĞİ BENİ DE STRESE SOKUYOR…

–          İstanbul’da araç kullanırken strese kapılır mısınız?

Evet elbette, sinirlerime hâkim olabiliyorum ama stres olmamak mümkün değil.

–          Bundan sonraki hedeflerde ne yapmak var?

V1 Challenge’a harcıyoruz tüm mesaimizi. Türk malı şampiyona hayalimizi gerçekleştirdik, şimdi sırada bu şampiyonayı uluslar arası yapmak var. Moldova ve Türkmenistan’ın yanı sıra Dubai’ye VOLKICAR sattık. Bu ilgiyi nasıl bir araya getirip spora bir fayda sağlarız çalışıyoruz.